Op vrijdagochtend begon mijn weekend, na een nachtdienst, met een welverdiende slaap. Maar ‘s avonds kriebelde toch het verlangen om eropuit te gaan.
Karaoke in het dorp? Zeker doen! Gezellig? Absoluut! Verstandig met weinig eten en brakheid? Ehm… nee, maar ach, YOLO!
Foto’s gemaakt? Ja maar helaas, het geheugenkaartje vergeten! Gelukkig nog filmpjes op mijn telefoon. Mijn geheugen is blijkbaar ook niet top…
Op zaterdag bracht ik een gezellig bezoek aan mijn oud-collega en vriend. We hebben zijn foto’s van India overgezet naar zijn pc, zodat hij en zijn vriendin ze kunnen verwerken tot een prachtig fotoboek. Het zal ongetwijfeld een album vol avonturen en kleurrijke momenten worden. Natuurlijk haalden we ook herinneringen op aan zijn vakantie en doken we in oude verhalen van vroeger.
Op zondag bezocht ik mijn moeder. Het is soms hartverscheurend om te zien hoe ouderdom een persoon kan veranderen, maar gelukkig is ze er nog steeds.
Daarna ook even langs bij mijn zusje, zwager en kleine nichtje. Familie blijft kostbaar en onmisbaar.
Op de terugweg… déjà vu! Werd ik voor de derde keer deze week aangesproken door dezelfde man. Hij vroeg om geld omdat hij en zijn vrouw in het ziekenhuis van Beverwijk waren geweest en geen geld meer hadden voor de terugreis.
Het vreemde is dat de vrouw nooit aanwezig lijkt te zijn, en zowel de eindbestemming en het gevraagde bedrag veranderen steeds. Mijn pinpas geef ik niet af, maar een sigaretje kon hij wel krijgen. Nu maar hopen dat hij er niet ziek van wordt en er echt een ziekenhuisbezoek nodig is.
De rest van het weekend bewerkte ik nog wat foto’s en filmpjes. Nu op naar een nieuwe werkweek, vol nieuwe uitdagingen.